Επειδή έχω δει να σχολιάζεται ποικιλοτρόπως αυτό το it's coming home πού τραγουδάνε οι Άγγλοι, καλό είναι να ξέρουμε λίγο την ιστορία του. Κατά πρώτον, δεν τραγουδάνε it's coming back home. Σε απλά ελληνικά τραγουδάνε «έρχεται σπίτι» και όχι «επιστρέφει σπίτι». Δεν τραγουδάνε δηλαδή για κάποιο κύπελλο που το είχαν κάποτε και που ελπίζουν ότι θα το έχουν ξανά.
Κατά δεύτερον, δεν εννοούν απαραιτήτως τον τίτλο και το τρόπαιο. Ο στίχος λέει «It's coming home, it's coming home, it's coming, football's coming home». Το ποδόσφαιρο είναι αυτό που επιστρέφει στο σπίτι του και τίποτα περισσότερο.Αυτό το τραγουδάκι το έλεγαν το 1996, όταν η Αγγλία φιλοξενούσε μεγάλη διοργάνωση για πρώτη φορά μετά από 30 χρόνια. Απολάμβαναν την επιστροφή ενός τέτοιου event στα γήπεδα τους, στα οποία γεννήθηκε το ποδόσφαιρο και για το λόγο αυτό θεωρούν το συγκεκριμένο άθλημα ως δικό τους. Ως μέρος της εθνικής τους κληρονομιάς. Και έχουν κάθε λόγο να το κάνουν. Εδώ εμείς κοκορευόμαστε για το ολυμπιακό πνεύμα που διδάξαμε πριν από 3.000 χρόνια. Και δεν θα νιώθουν δικό τους οι Άγγλοι ένα σπορ πού γεννήθηκε μόλις πριν από ενάμιση αιώνα;
Το 1996 η Αγγλία είχε ακόμα πρόσφατη τη μαύρη πενταετία της ευρωπαϊκής απομόνωσης - σε ότι αφορά τους συλλόγους- της μετά την τραγωδία του Χέιζελ. Επέστρεφε σε μεγάλη διοργάνωση μετά την απουσία της από το παγκόσμιο κύπελλο των ΗΠΑ το 1994 και το τραγικό Euro 92 στη Σουηδία. Ζούσε τα πρώτα χρόνια της premier league και τη μετάλλαξη των γηπέδων της από θέατρα βίας σε απολύτως ασφαλείς προορισμούς.
Το 1996 οι Άγγλοι απολάμβαναν ξανά το ποδόσφαιρο και περίμεναν την ελίτ της Ευρώπης για να μοιραστούν μαζί της αυτήν την απόλαυση. Τραγουδούσαν it's coming home και εννοούσαν το ποδόσφαιρο.
Φυσικά, ανάμεσα σε αυτές τις τρεις λέξεις κρυβόταν επιθυμία/βεβαιότητα για την κατάκτηση του τίτλου που τελικά δεν ήρθε.
Κάπως έτσι το τραγουδούν και τώρα. Απολαμβάνουν το ταξίδι και ελπίζουν να έχει καλή κατάληξη. Το έλπιζαν ακόμα και όταν είχαν ομάδες που ήταν κανονικά ανέκδοτα. Δεν θα το ελπίζουν τώρα;
*Το θέμα είναι του Γιάννη Μπίλιου (ανάρτηση στο fb) και δημοσιεύτηκε στο Harddog πριν από τρία χρόνια (9 Ιουλίου 2021) κατά διάρκεια του προηγούμενου Euro. Το αναδημοσιεύουμε μετά το 2-1 της Αγγλίας επί της Ολλανδίας, το βράδι της Τετάρτης, και την πρόκρισή της στον τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος που θα γίνει την Κυριακή. Ο Γ.Μπ., δημοσιογράφος με βαθιές γνώσεις για το αγγλικό ποδόσφαιρο, έχει μεταφράσει το βιβλίο του Κλοντ Μπολί για τον Ερίκ Κοντονά με τίτλο «Ο βασιλιάς κι εγώ» («The King and I»).
Αποποίηση ευθύνης
Ο ιστότοπος είναι μια πλήρως αυτοματοποιημένη υπηρεσία συνάθροισης, ταξινόμησης και ανάρτησης συνοπτικών ειδήσεων και νέων από άλλους ελληνικούς ειδησεογραφικούς ιστότοπους, μέσω της τεχνολογίας RSS. Δεν αναλαμβάνουμε καμία ευθύνη για την επάρκεια, ποιότητα, πληρότητα ή ακρίβεια των ειδήσεων και των νέων που δημοσιεύονται. Δείτε περισσότερα στο τμήμα "Αποποίηση Ευθύνης" των Ορων Χρήσης.